Ο πόλεμος με τις σαλαμάνδρες

Κάρελ Τσάπεκ (Karel Čapek) ένας μεγάλος Τσέχος συγγραφέας

Ναι, θα γίνει παγκόσμιος πόλεμος των σαλαμανδρών εναντίον των σαλαμανδρών.

«Στο όνομα του πολιτισμού και του δικαίου» .

Και στο όνομα του γνήσιου σαλαμανδρισμού. Στο όνομα της δόξας και του μεγαλείου του έθνους. Το σύνθημα θα είναι : η εμείς ή αυτοί ! Οι σαλαμάνδρες της Λεμουρίας, οπλισμένες με μαλαισιανά γιαταγάνια και στιλέτα, θα σφάξουν αλύπητα τους εισβολείς από την Ατλαντίδα· από την άλλη μεριά , οι πιο προηγμένες, ευρωπαϊκά μορφωμένες σαλαμάνδρες της Ατλαντίδας θα διοχετεύσουν στις θάλασσες της Λεμουρίας δηλητηριώδεις ουσίες και θανατηφόρα βακτήρια, και μάλιστα με τόση επιτυχία, ώστε θα μολύνουν όλους τους ωκεανούς . Η θάλασσα θα γίνει μία τεράστια εστία μόλυνσης από πανούκλα των βραγχίων. Και αυτό αγαπητέ μου θα είναι το τέλος. Οι σαλαμάνδρες θα εξοντωθούν». «Όλες;».

Όλες, ως την τελευταία. Το είδος τους θα πάψει να υπάρχει. Θα μείνει μονάχα κείνο το παλιό αποτύπωμα του ανδριάντα του Σόιχτσερ από το Ένιγκεν.

«Και οι άνθρωποι;»

Οι άνθρωποι; A ναι σωστά, οι άνθρωποι! Λοιπόν οι άνθρωποι θ’ αρχίσουν σιγά-σιγά να κατεβαίνουν από τα βουνά στις ακτές που απόμειναν από τις ηπείρους. Αλλά για πολύ καιρό ακόμα η θάλασσα θ’ αναδίνει μπόχα από τις σάπιες σαλαμάνδρες. Οι ήπειροι θα ξανά μεγαλώσουν σιγά-σιγά χάρη στις προσχώσεις των ποταμών, η θάλασσα θα υποχωρήσει λίγο-λίγο και όλα θα ξαναγίνουν σχεδόν όπως πρώτα. Οι άνθρωποι θα πλάσουν ένα καινούργιο μύθο για έναν κατακλυσμό που έστειλε ο θεός τους αμαρτωλούς ανθρώπους . Θα υπάρχουν και παραδόσεις για βυθισμένες, μυθικές χώρες που υπήρχαν το λίκνο του ανθρώπινου πολιτισμού. Ίσως ακόμα να διηγείται κανείς παραμύθια για κάποια δουλειά ή κάποια Γαλλία που κάποια Γερμανία.

«Και μετά;»

… μετά δεν ξέρω

Απόσπασμα από το βιβλίο του Κάρελ Τσάπεκ "ο πόλεμος με τις σαλαμάνδρες "

Ο Κάρελ Τσάπεκ είναι το ένα από τα τρία μέλη της Αγίας συγγραφικής Τριάδας της Τσεχίας. Οι δύο άλλοι, είναι φυσικά ο Κάφκα και ο Γιάροσλαβ Χάσεκ. Γεννήθηκε στα 1890 σε μια επαρχία της Βοημίας, που τότε υπαγόταν στην Αυστροουγγαρία. Ο Τσάπεκ υπέφερε από μια ασθένεια της σπονδυλικής του στήλης και στα 14 άρχισε να γράφει, για να ξεπεράσει αυτή του την αδυναμία. Σπούδασε σε τρείς μεγάλες πόλεις - Πράγα, Παρίσι, Βερολίνο - φιλοσοφία και ψυχολογία.Οι σπουδές αυτές τον έμαθαν να κοιτάζει με διαφορετικό μάτι την κοινωνία των ανθρώπων. Χρησιμοποιήθηκαν δε, με πολύ έξυπνο και χιουμοριστικό τρόπο στα διηγήματά του. Το κυρίως έργο του, το αφιερώνει στην επιστημονική φαντασία και στις εφευρέσεις που θα αιματοκυλούσαν την ανθρωπότητα (η απελευθέρωση του απολύτου - τα παγκόσμια ρομπότ). Προβλέπει τα ατομικά όπλα, τους τεχνολογικούς πολέμους και καθιερώνει τη λέξη ρομπότ στην τεχνολογία και την πεζογραφία. Με τον Τζωρτζ Όργουελ και τον Άλντους Χάξλεϋ αποτελεί μια δεύτερη τριάδα, αυτήν της πρωτοπορίας στην επιστημονική φαντασία. Όταν ο Χίτλερ προσάρτησε τη Βοημία το '38, αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, ενώ από την Γκεστάπο θεωρήθηκε "δημόσιος κίνδυνος". Την ίδια χρονιά αργότερα, πέθανε σε ηλικία μόλις 48 ετών από πνευμονία.Τα κυριότερα έργα του στα ελληνικά είναι:

1) Η απελευθέρωση του απολύτου

2) Ο Πόλεμος με τις σαλαμάνδρες

3) Από την μία τσέπη στην άλλη / Αντι-αστυνομικές ιστορίες

Read More

Ελληνικός καπιταλισμός διασκέδαση και Άουσβιτς

Ελληνικός Καπιταλισμός: το Άουσβιτς ως διασκέδαση

Στις 27 Ιανουαρίου του 1945, η 60η Στρατιά του Κόκκινου Στρατού, απελευθερώνει το στρατόπεδο συγκέντρωσης, Άουσβιτς Ι Μόνοβιτς ,το ένα από τα τρία κύρια στρατόπεδα του Άουσβιτς, του μεγαλύτερου συγκροτήματος στρατοπέδων της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Οι μαχητές του Κόκκινου Στρατού, θα αντικρίσουν και θα φέρουν στο φως ,το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράχτηκε ποτέ στην σύγχρονη νεωτερικότητα. Το "εργοστάσιο του Θανάτου", επιφορτισμένο να φέρει σε πέρας το πολιτικό σχέδιο των Ναζί, Endlösung (Τελική Λύση). Η Τελική Λύση προέβλεπε την συστηματική δολοφονία του Εβραϊκού πληθυσμού που κατοικούσε στην Ναζιστική Γερμανία και στις χώρες που κατακτήθηκαν από αυτή κατά την διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Μόνο στα στρατόπεδα του Άουσβιτς ,στάλθηκαν περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι εκ των οποίων το 1,1 εκατομμύρια εξοντώθηκαν. Αθίγγανοι, Ομοφυλόφιλοι, Κομμουνιστές και κοινωνικά "απροσάρμοστοι" συμπληρώνουν τις ατελείωτες λίστες Θανάτου, στο πλάι του Εβραϊκού πληθυσμού.

Η ορθολογιστική, επιστημονική, τεχνοκρατική διαχείριση, η γραφειοκρατική δομή και λειτουργία, η επιστράτευση της τεχνολογίας για την βιολογική εξόντωση των κρατουμένων που επιλέγονταν με βάση εθνολογικά, σεξουαλικά ή ιδεολογικά κριτήρια, η διαλογή μεταξύ "ικανών" και "ανίκανων" σωματικά για καταναγκαστική εργασία, η προσπάθεια αποδόμησης και απογύμνωσης (από τους θύτες στα θύματα) κάθε ανθρώπινου χαρακτηριστικού, είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά που συνέθεσαν το τραγικότερο και πλέον απάνθρωπο κοινωνικοπολιτικό δημιούργημα του 20ου αιώνα. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης-στρατόπεδα Θανάτου, γέννημα θρέμμα του Κεφαλαίου και της Αστικής Κοινωνίας.

Σχεδόν 72 χρόνια μετά, ο αγώνας της μνήμης ενάντια στην λήθη και τον Αναθεωρητισμό της Ιστορίας, συνεχίζεται. Σχεδόν 72 χρόνια μετά, κάποιοι φαεινοί εγκέφαλοι της εταιρίας Rubicon, εταιρία που δραστηριοποιείται στον χώρο της μαζικής διασκέδασης προσφέροντας Δωμάτια Απόδρασης, με έδρα το Γαλάτσι Αττικής, σκέφτηκαν και υλοποίησαν το δωμάτιο Auschwitz Ι. Σύμφωνα με τον συντάκτη της υπόθεσης του παιχνιδιού και τους ιθύνοντες αυτού του αποτρόπαιου επιχειρηματικού project: "60 km δυτικά της Κρακοβίας, κοντά στην κωμόπολη Όσβιετσιμ (γερμ. Auschwitz). στην παγωμένη Πολωνία, λένε ότι ακόμη αναδύεται μυρωδιά κομμένης ανθρώπινης σάρκας από τους τοίχους των κρεματορίων του ομώνυμου ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης αιχμαλώτων πολέμου, κατά βάση Εβραϊκής καταγωγής. Ενσαρκώνοντας κι εσείς το ρόλο αιχμαλώτων, οι οποίοι ψάχνουν σημάδια ζωής, καθένας από ένα δικό του αγαπημένο πρόσωπο, τολμήστε να περάσετε τα σκαλιά του ιστορικού κρεματορίου, ανακαλύψτε το μεγάλο μυστικό του κι αποδράστε πριν γίνετε κι εσείς στάχτη."[1]

Στην καταθλιπτική Αθήνα του 2017, το Κεφάλαιο μετατρέπει σε εμπόρευμα-θέαμα ,την τραγικότερη στιγμή της σύγχρονης νεωτερικότητας. Οι αλλοτριωμένοι υπήκοοι της μητρόπολης καλούνται να διασκεδάσουν-καταναλώσουν, αναπαριστώντας κρατούμενους στρατοπέδου συγκέντρωσης."Το θέαμα είναι η στιγμή όπου το εμπόρευμα κατάφερε να φθάσει στην ολοκληρωτική κυριάρχηση της κοινωνικής ζωής. Όχι μόνο η σχέση με το εμπόρευμα είναι ορατή, αλλά δεν βλέπουμε πια παρά μόνο αυτήν: ο κόσμος που αντικρίζουμε είναι ο κόσμος του εμπορεύματος. Η σύγχρονη οικονομική παραγωγή επεκτείνει την δικτατορία της τόσο σε έκταση όσο και σε ένταση...Όλη η πουλημένη εργασία μίας κοινωνίας γίνεται συνολικά το ολικό εμπόρευμα του οποίου ο κύκλος πρέπει να συνεχισθεί. Γι' αυτό το σκοπό χρειάζεται αυτό το ολικό εμπόρευμα να επιστρέφει αποσπασματικά στο διασπασμένο άτομο που είναι απόλυτα διαχωρισμένο από τις παραγωγικές δυνάμεις οι οποίες δρουν σαν ένα σύνολο/ Στο σημείο αυτό λοιπόν η εξειδικευμένη επιστήμη της κυριαρχίας οφείλει να εξειδικευθεί με τη σειρά της: κατακερματίζεται σε κοινωνιολογία, ψυχοτεχνική, κυβερνητική, σημειολογία κλπ, φροντίζοντας άγρυπνα την αυτορύθμιση όλων των επιπέδων της καπιταλιστικής διαδικασίας."[2]

Η αποστροφή και η οργή που μας προκαλεί το εν λόγω επιχειρηματικό project, δεν έγκειται σε κάποιου είδους ηθικοθεολογική αντίληψη περί σεβασμού των νεκρών, ούτε πηγάζει από μια αστικοφιλελεύθερη δικαιωματίστικη ευαισθησία. "Η αναγνώριση της ιστορικής μοναδικότητας του Άουσβιτς έχει νόημα μονάχα στο μέτρο που μας βοηθάει να θεμελιώσουμε μια γόνιμη διαλεκτική ανάμεσα στη μνήμη του παρελθόντος και την κριτική του παρόντος, ώστε να καταφέρουμε να διαυγάσουμε τα πολλαπλά νήματα που συνδέουν τον κόσμο μας με τον πολύ πρόσφατο εκείνο κόσμο μετά τον οποίον, για να το πούμε με τις λέξεις που κάποτε χρησιμοποίησε ο Georges Bataille, η εικόνα του ανθρώπου δεν μπορεί πλέον να αποσυνδεθεί από εκείνη ενός θαλάμου αερίων."[3]

Όσοι θανατώθηκαν στο Άουσβιτς είναι μάρτυρες της πανανθρώπινης ελευθερίας και όχι αντικείμενο παιχνιδιών για αλλοτριωμένους υπηκόους στην μητρόπολη

[1] https://theescape.gr/escape-room/auschwitz/

[2] Γκυ ντε Μπορ, "Η Κοινωνία του Θεάματος", Κεφάλαιο ΙΙ-θέση 42, μτφ. Τσαχαγέας Π.-Αλεξίου Ν., Ελεύθερος Τύπος, Αθήνα 1986, σ. 41.

[3] Georges Bataille, “Sartre” (1947), στον τόμο: του ίδιου, Œuvres complètes, τόμ. 11, Gallimard, Paris, 1988, σελ. 228./ https://grassrootreuter.wordpress.com/2016/03/14/enzotraverso/

Πηγή: SHADES MAGAZINE

Read More

O γαλαξίας της Ανδρομέδας

Μια εντυπωσιακή φωτογραφία του γαλαξία της Ανδρομέδας

Παρόλο που το σύμπαν διαστέλλεται και όλοι οι Γαλαξίες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο αυτό δεν συμβαίνει σε τοπική κλίμακα. Έτσι ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας προσεγγίζει το Γαλαξία μας με ταχύτητα σχεδόν 120 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο μειώνοντας την απόσταση των 2,5 εκατομμυρίων ετών φωτός που μας χωρίζει.

Με αυτή την ιλιγγιώδη ταχύτητα σε περίπου 3.750.000.000 χρόνια οι γαλαξίες θα ενωθούν. Όταν συγκρουστούν, πιστεύεται ότι ο Ήλιος αλλά και άλλοι αστέρες μάλλον δεν θα συγκρουστούν με αστέρες της Ανδρομέδας, αλλά οι δύο γαλαξίες θα σχηματίσουν έναν ενιαίο ελλειπτικού σχήματος γαλαξία. Η διαδικασία της ένωσης αυτής εκτιμάται ότι θα διαρκέσει 1 δις χρόνια και σύμφωνα με τους επιστήμονες το ηλιακό μας σύστημα όχι μόνο θα επιβιώσει, αλλά η Γη θα δει ένα μοναδικό θέαμα στον ουρανό της καθώς θα συγχωνεύονται οι δύο γαλαξίες. Οι συγκρούσεις – συνενώσεις Γαλαξιών λόγω των τεραστίων αποστάσεων μεταξύ τους ίσως είναι ο μόνος τρόπος να έρθουν σε επαφή νοήμονα όντα από διαφορετικούς Γαλαξίες.

Από τον ιστότοπο του ερασιτέχνη αστρονόμου Αντώνη Φαρμακόπουλου, 

http://astrofarma.gr/el/m31-andromeda-galaxy

Ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας. Φωτογραφία του Αντώνη Φαρμακόπουλου – Φθινόπωρο 2016 (apod.nasa.gov)

Και μερικά επιπλέον ιστορικά στοιχεία από την wikipedia:

Ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας, γνωστός και ως Μ31 (Μεσιέ 31), είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Ανδρομέδα. Κατέχει ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ: είναι το πιο απομακρυσμένο αντικείμενο εύκολα ορατό με γυμνό μάτι (διαβάστε σχετικά: Το πιο μακρινό αντικείμενο ορατό με γυμνό μάτι). Βρίσκεται σε απόσταση 2,5 εκατομμυρίων ετών φωτός και μαζί με το Γαλαξία μας αποτελούν τους δύο μεγαλύτερους γαλαξίες της τοπικής ομάδας γαλαξιών. Η μάζα του Γαλαξία της Ανδρομέδας είναι περίπου 1.5×1012ηλιακές μάζες, ενώ η μάζα του Γαλαξία μας εκτιμάται περίπου 8.5×1011 ηλιακές μάζες.

Η πρώτη βεβαιωμένη αναφορά του Γαλαξία της Ανδρομέδας γίνεται από τον Πέρση συγγραφέα Abd al Rahman Abu al Husain, πιο γνωστό ως Al Sufi, σε ένα χάρτη του έτους 964. Αργότερα ο ίδιος τον περιγράφει ως «Το Μικρό Σύννεφο». Αιώνες μετά εμφανίζεται σε ένα ολλανδικό χάρτη των άστρων που χρονολογείται περίπου στο έτος 1500, χωρίς κανένα ειδικό σχόλιο.

Ο πρώτος που περιέγραψε το Γαλαξία της Ανδρομέδας με τη βοήθεια τηλεσκοπίου ήταν ο Βαυαρός αστρονόμος Simon Marius (1573–1625). Ο Charles Messier πρόσθεσε στον κατάλογό του τον γαλαξία στις 3 Αυγούστου 1764. Ο Isaac Roberts ήταν ο πρώτος που φωτογράφησε το «νεφέλωμα της Ανδρομέδας» το 1887. Στη φωτογραφία φαίνεται η σπειροειδής δομή του γαλαξία. Όμως, ακολουθώντας την άποψη ότι είναι ένα ενδογαλαξιακό νεφέλωμα, πρότεινε ότι είναι ένα σύστημα σαν το Ηλιακό Σύστημα.

Ο φιλόσοφος Immanuel Kant είχε υποστηρίξει ήδη από το 1755 ότι μερικά «νεφελώματα» όπως ο M31 δεν πρέπει να θεωρούνται ως τμήματα του Γαλαξία μας, αλλά ως νησίδες του Σύμπαντος πολύ πιο μακρινές. Το συμπέρασμά του δεν βασιζόταν σε παρατηρήσεις, αλλά σε ορισμένες γενικές ορθολογιστικές αρχές που χαρακτηρίζουν τη φιλοσοφική του θεωρία. Κατά ιδιότυπο τρόπο ο Καντ, αντίθετα με το σύνολο σχεδόν των αστρονόμων της εποχής του, είχε δίκιο. Η οριστική απόδειξη ήρθε από τον Edwin Hubble με την δημοσίευσή του το 1929 που έιχε ως τίτλο «Ένα σπειροειδές νεφέλωμα ως ένα αστρικό σύστημα». Μετά από αυτή τη δημοσίευση, το μέγεθος του τότε γνωστού Σύμπαντος αυξήθηκε κατά δέκα τουλάχιστον φορές! Και βέβαια άνοιξε ο δρόμος για να κατανοηθεί η αληθινή φύση και των πιο μακρινών γαλαξιών. Αλλά ακόμα και η τεράστια αυτή απόσταση αποδείχθηκε τελικά μικρότερη από την πραγματική…

Πηγή:https://physicsgg.me

Read More

Σαν παλιές φωτογραφίες....

Σαν παλιές φωτογραφίες....

Αναμνήσεις

Ξεθωριάζουν με το χρόνο λίγο.
Κιτρινίζουν στις άκρες, τσαλακώνονται σαν ρυτίδες προσώπου,
μυρίζουν πολυκαιρία.
Σαν παλιές φωτογραφίες.
Αλλά αν δεν θες να χαθούν , δεν χάνονται.

Read More

Η ανάκριση του καλού

Η ανάκριση του καλού

Κάνε ένα βήμα μπροστά: μαθαίνουμε
Ότι είσαι καλός άνθρωπος.
Δεν εξαγοράζεσαι, αλλά και το αστροπελέκι
Που χτυπάει το σπίτι
Δεν εξαγοράζεται.
Τηρείς όσα λες.
Αλλά τί είπες;

Read More

Πάμε?

Ο Οδυσσέας Ιωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Πέρασε από σχολείο, Πανεπιστήμιο, ωδείο, στρατό, για να καταλήξει στο ραδιόφωνο, κάνοντας καθημερινή εκπομπή επί 22 χρόνια, 6-8 το απόγευμα, στον "902 Αριστερά στα FM" και στον "Μελωδία 99.2", του οποίου υπήρξε διευθυντής από το 2000 έως το 2010.

Read More

Η ευαισθησία

Η ηλεκτρονική εφημερίδα Ilia24 του Νομού μας θεώρησε σκόπιμο στο φύλλο της της Τετάρτης 16/11/2016 να μας μιλήσει για ευαισθησίες και παραδείγματα. Ξεχνά φυσικά ότι τα κριτήρια για τον πρώτο δημότη είναι άλλα από αυτά για τον κάθε δημότη. Και για του λόγου το αληθές παραθέτουμε 3 φωτογραφίες που είναι αποκαλυπτικές. Και από ότι γνωρίζουμε το κτίριο της βιβλιοθήκης ανήκει και αυτό στο Δήμο και αποτελεί  και τρομάρα μας πολιτιστικό "έμβλημα" της πόλης. Δείτε σε τι άρτια συντηρημένο, αισθητικά επιμελημένο και ασφαλές κτίριο προσφέρουν εθελοντικά τη δουλειά τους, προσέρχονται να ψυχαγωγηθούν, να χαλαρώσουν  και να μάθουν κάτι σε αυτή την δύσκολη εποχή της κρίσης πολλοί συμπολίτες μας . Αυτού του είδους η δημοσιογραφία είναι άχρηστη, δεν χρησιμεύει σε τίποτα, δεν αλλάζει τίποτα, δυστυχώς ... Είπαμε Keep Smiling

Read More

H Ηλεία του Νίκου Καζαντζάκη

¨Οπως είναι γνωστό τα «όνειρα και τα ταξίδια» είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη  (1883-1957) αυτού του σύγχρονου Οδυσσέα- Διανοητή.

Οι ταξιδιωτικές διηγήσεις του αποτελούν το υλικό της σειράς «Ταξιδεύοντας». Περιπλανήσεις στο χώρο και το χρόνο σε μακρινές χώρες και σε άγνωστους λόγους αλλά κυρίως τα «προσκυνήματα του» στην «αυστηρή  και φιλοχαμόγελη Ελλάδα εκεί που «έβλεπε με τα μάτια του και άρχισε με τα χέρια του αυτό που ο αφηρημένος στοχασμός δεν μπορεί να δει και ν’ αγγίξει». Το 1915 ο Καζαντζάκης επισκέπτεται την Ηλεία, μια περιοχή του Μοριά που αγαπά ιδιαίτερα….

 Για να κατεβάσετε ολόκληρο το άρθρο της Πουλχερίας  Γεωργιοπούλου πηγαίνεται εδώ

Read More

Ιστορία της Αρχαίας Φιλοσοφίας

Παρουσίαση

Αυτή η Ιστορία της Αρχαίας Φιλοσοφίας δεν είναι μια ακόμη ιστορία της αρχαίας φιλοσοφίας, λιγότερο ή περισσότερο συνοπτική ή αναλυτική, φιλικά ή εχθρικά διακείμενη προς το τάδε ή το δείνα φιλοσοφικό ρεύμα κλπ. Σκοπός της είναι να αναδείξει τους στενούς δεσμούς των κύριων χαρακτηριστικών (θέματα, επεξεργασίες, απαντήσεις) των φιλοσοφιών που εμφανίστηκαν κατά τις διάφορες φάσεις της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής κοινωνικής ιστορίας με τα βασικά γνωρίσματα (πολιτική πραγματικότητα, εκπαιδευτικοί θεσμοί, ιδεολογικά ζητούμενα) αυτών των φάσεων και να δείξει με τρόπο ανάγλυφο το ρίζωμα της αρχαίας φιλοσοφίας και επιστήμης στην κοινωνικο-πολιτική ιστορία της εποχής της. Οι φιλοσοφίες παρουσιάζονται, όπως θα έλεγε ο Χέγκελ, ως "παιδιά της εποχής τους", αλλά με ταυτόχρονη ανάδειξη των θεμελιωδών οντολογικών, κοσμολογικών, ανθρωπολογικών, γνωσιολογικών και ηθικών γραμμών τους, καθώς και με έμφαση στην καθαρά θεωρητική συμβολή τους στην ανάδυση και στην αντιμετώπιση των μεγάλων φιλοσοφικών και πολιτικών προβλημάτων κάθε περιόδου. Η απολύτως κατανοητή, και στον αμύητο αναγνώστη, ανάδειξη των τρόπων που η φιλοσοφία διαπλέκεται με τη ζωή αποτελεί το μεγάλο προτέρημα αυτού του κειμένου και αυτό που πάρα πολύ συχνά λείπει από τη σχετική βιβλιογραφία. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να καταστήσει το βιβλίο του Mario Vegetti κείμενο με ειδικό βάρος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Σημείωμα του επιμελητή της ελληνικής έκδοσης
Ιστορικός πρόλογος
Κοινωνία και πολιτισμός στην Ελλάδα από τον 7ο ως τον 5ο αιώνα π.Χ.
Οι απαρχές της ελληνικής φιλοσοφίας και οι μορφές της
Φύση, επιστήμη και πόλη: η ιωνική σκέψη του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ.
Παράδοση και ανανέωση: η γέννηση της φιλοσοφίας του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ.
Αντίπαλες τάσεις στη φυσική φιλοσοφία του 5ου αιώνα: Εμπεδοκλής και Ατομικοί φιλόσοφοι
Πολιτική, γλώσσα και ανθρώπινες επιστήμες: ο αθηναϊκός από τον Σόλωνα ως τους Σοφιστές και τον Σωκράτη
Φιλοσοφία και βασιλική επιστήμη: Πλάτωνας
Η κληρονομιά του Πλάτωνα: επιστήμη και θεολογία στην Ακαδημία του 4ου αιώνα
Η εγκυκλοπαίδεια της γνώσης: ο Αριστοτέλης και η σχολή του
Κοινωνία και οργάνωση του πολιτισμού στον ελληνιστικό κόσμο
Η φιλοσοφική κρίση του 4ου αιώνα και οι απαρχές της ελληνιστικής φιλοσοφίας: η σωκρατική κληρονομιά, ο σκεπτικισμός κι ο Επικουρισμός
Η λογικότητα του κόσμου και ο ορθός λόγος του σοφού: ο στωικισμός
Οι επιστήμες των ελληνιστικών - ρωμαϊκών χρόνων ( 3ος αιώνας π.Χ - 3ος αιώνας μ.Χ)
Πολιτισμός και κοινωνία στο ρωμαϊκό κόσμο. Από τη ρωμαϊκή δημοκρατία στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία
Το σύστημα και ο υπομνηματισμός: νεοπλατωνισμός και αριστοτελισμός
Η κληρονομιά της αρχαίας σκέψης
Ο χριστιανισμός στην αρχαιότητα

Λεπτομέρειες

Ξενόγλωσσος τίτλος	FILOSOFIA ANTICA
ISBN13	9789607990259
Εκδότης	Π. ΤΡΑΥΛΟΣ
Σειρά	Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Χρονολογία Έκδοσης	Δεκέμβριος 2003
Αριθμός σελίδων	448
Διαστάσεις	24x17
Μετάφραση	ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Α. ΓΙΑΝΝΗΣ
Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά)	ΒΕΓΚΕΤΙ ΜΑΡΙΟ
	http://www.politeianet.gr/

Read More

Robot

Ρομπότ. H λέξη που προέκυψε από την καταναγκαστική εργασία και τους σκλάβους. Την επινόησε ένας θεατρικός συγγραφέας το 1921, που προειδοποίησε για την εξέλιξη των μηχανών και πολέμησε τον ναζισμό. 

Ο νεαρός Ρόσσουμ επινόησε έναν εργάτη με το ελάχιστο ποσό των απαιτήσεων. Έπρεπε να τον απλοποιήσει. Απέρριψε κάθε τι που δεν συνέβαλε άμεσα με την πρόοδο της εργασίας. Απέρριψε κάθε τι που κάνει τον άνθρωπο πιο πολύτιμο. Για την ακρίβεια, απέρριψε τον ίδιο τον άνθρωπο και έφτιαξε το Ρομπότ.

Read More

Κώστας Βάρναλης- μια ωραία παρουσίαση

Πολύ ωραία η παρουσίαση εχθές από τον Βασίλη Καθόλο. Ένας ολοκληρωμένος Βάρναλης...

Το τραγούδι του τρελού

 Άϊ! με το γύφτικο ζουρνά, 
με νταγερέ, που κουδουνά, 
σύρε σκοπόν αντάμικο. 
Εστράβωσα τη φέσα μου, 
έρωτας που ’ναι μέσα μου 
για να χορέψω τσάμικο. 

Χίλια χέρια κι άρματα
 να ’χα να σας φράξω, 
να ’χα και δυο κέρατα 
τον οχτρό να σκιάξω! 

Για να βαστάξει όσο μπορεί, 
το μακελειό, να ’στε γεροί, 
της πένας αντρειωμένοι! 
Κανοναρχάτε τ’ όνομά μας,
 όντας η δόξα μελετά μας
 τα σκελετά, γερμένη. 

Να χαμ’ ένα βασιλιά, 
για να μας θαμπώνει, 
με λειρί στο κούτελο,
και φωνή τρομπόνι! 

Όλα εδώ χάμου ψεύτικα. 
Δε σ’ έζησα, ονειρεύτηκα, 
μαύρη ζωή, όλη πίκρα. 
Μα θα χαρώ σε, λευτεριά,
αιώνια αλήθεια κι ομορφιά, 
σαν θα περάσω αντίκρα.

 Να χαμ’ ένα βασιλιά, 
δράκο με χοντρό λαιμό, 
σέρτικο κι αράθυμο, 
για να κάνει πόλεμο! 

Άμποτε λίγο να δυνόμουν 
για μια στιγμή να τρελαινόμουν,
ο σαλεμένος νους 
και τα κλεισμένα τσίνορα 
να μην ξαμώνουν σύνορα
 και χώριους ουρανούς! 

Να ιδώ τον κόσμο ανάποδα 
τον αδερφό μου ξένο 
και τον οχτρόν αδέρφι μο
 αδικοσκοτωμένο.

Read More

Τα χρόνια ανάμεσα

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ

Συγγραφέας: ΤΣΙΡΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Εκδότης: ΤΟΠΟΣ

Από την πολυεθνική Σελανίκ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στη Σαλονίκη του Μεσοπολέμου και των πρώτων χρόνων της Κατοχής. Ένα μυθιστορηματικό πανόραμα της Θεσσαλονίκης από τον ερχομό των προσφύγων το 1922 ως τον διωγμό των εβραίων το 1943. Μια τοιχογραφία που ανακαλώντας τα μεγάλα γεγονότα της εποχής, όπως την ανταλλαγή πληθυσμών, την κρίση του '29 - '30, τον εμπρησμό του Κάμπελ, τον Μάη του '36, την επιστράτευση και τα τρένα για το Άουσβιτς, μας ταξιδεύει ως το Βερολίνο του Μεσοπολέμου, τη Μόσχα των μετεπαναστατικών χρόνων και τη Βαρκελώνη του ισπανικού εμφυλίου. Η Δάφνη, η Σμαρώ, ο Στέφανος, ο Ελιάν και ο Αλέξανδρος δένονται, συνειδητά ή όχι, με την ιστορία του καιρού τους, υφίστανται τις συνέπειές της και προσπαθούν να επιδράσουν στην εξέλιξή της. Η γυναικεία χειραφέτηση συναντά το ρεμπέτικο του Μεσοπολέμου μέσα από προσδοκίες, συγκρούσεις και ανατροπές, σε εποχές σκληρές από τις οποίες περνούν διακριτικά οι φιγούρες του Γληνού και του Καζαντζάκη, του Πασαλίδη και του Ζαχαριάδη, αλλά και του Ναζίμ Χικμέτ και του Έρνεστ Χέμινγουεϊ.

Ένα σημαντικό βήμα στο ιστορικό μυθιστόρημα...

Προσεχώς στην Αμαλιάδα σε συνεργασία της Ανοιχτής Λέσχης Κριτικής Σκέψης και της Παπαχριστοπουλείου Βιβλιοθήκης

Read More

Είναι κάτι ήρωες

12/10/2016, 12:03 ΜΜ

Kι είναι κάτι ήρωες, ξυπόλυτοι…

Της Ελένης Μπετεινάκη // *

Αλεξάνδρα Μητσιάλη «Ξυπόλυτοι ήρωες», εκδ. Πατάκης, 2016, σελ.395

Κι είναι κάποιες ιστορίες γεμάτες με κατορθώματα ανθρώπων που κανείς δεν έμαθε ποτέ ποιοι ήταν αλλά υπήρξαν. Και έδωσαν την ψυχή, τη ζωή, τα πάντα για ένα αγώνα χωρίς μεγάλα ανταλλάγματα. Για τις μέρες του πολέμου, της προσφυγιάς, της κατοχής. Για τις ελπίδες που δεν χάθηκαν ποτέ, για τη χαρά των μικρών πραγμάτων στη ζωή. Βιβλία που αξίζει να διαβαστούν, να γεμίσουν την ψυχή με ένα σωρό συναισθήματα, με ομορφιά, αγάπη , νοσταλγία αλλά και υπερηφάνεια.

Για τα ταξίδια που κάνει το μυαλό κι είναι ίσως τα πιο σημαντικά για τη ζωή μας, τελικά!

Read More

Ο μεγαλύτερος Τσέχος συγγραφέας

Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2016

Jaroslav Hasek: [Αφού δεν θέλω να κρύψω ότι συγκαταλέγομαι στους θαυμαστές μου...]

[…] στην ιστορία όλης της ανθρωπότητας, μόνο ένας άνθρωπος εμφανίστηκε τόσο τέλειος απ' όλες τις απόψεις και αυτός δεν είναι άλλος από εμένα. Πάρτε για παράδειγμα οποιοδήποτε από τα ασυνήθιστα επιτυχή διηγήματα μου. Τι βλέπετε φυλλομετρώντας τα σελίδα σελίδα; Ότι κάθε πρόταση έχει ένα βαθύτερο νόημα, κάθε λέξη βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο, τα πάντα συμφωνούν με την πραγματικότητα. Όταν σπεύδω να περιγράψω μια χώρα, εσείς την έχετε κιόλας μπροστά στα μάτια σας, σαν σε φωτογραφία, και τα πρόσωπα που σας παρουσιάζω να εμπλέκονται σε περίπλοκες και γοητευτικές καταστάσεις στέκονται μπροστά σας σαν να ήταν ζωντανά. Συγχρόνως, τα τσέχικα που χρησιμοποιώ στα λογοτεχνικά μου έργα έχουν άφταστη εκφραστικότητα, ξεπερνώντας σε καθαρότητα, γλαφυρότητα και σαφήνεια ακόμη και τη Βίβλο, γεγονός που καθιστά σκέτη απόλαυση το διάβασμα έστω και μιας γραμμής από τα έργα μου. Και αν πράξετε έτσι και διαβάσετε κάποιο απ' αυτά, θα διαπιστώσετε πόσο μαγευτικά επιδρούν στην ψυχή, θα διαπιστώσετε πως σας ανάβουν φωτιά. Με μακάριο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο, δεν πρόκειται να αφήσετε αυτό το βιβλίο με τίποτα από τα χέρια σας, αλλά θα το κουβαλάτε πάντα μαζί σας, σαν φυλαχτό.
Έτυχε πολλές φορές να είμαι αυτόπτης μάρτυρας περιπτώσεων στις οποίες οι άνθρωποι έσκιζαν ένα περιοδικό επειδή δεν περιείχε τίποτα που να φέρει την υπογραφή μου. Μάλιστα, αν θέλετε να μάθετε, κι εγώ προσωπικά έχω πράξει το ίδιο, αφού δεν θέλω να κρύψω ότι συγκαταλέγομαι στους θαυμαστές μου. […]


JAROSLAV HASEK :''Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΣΕΧΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ JAROSLAV HASEK'' ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Μετάφραση: Μάριος Δαρβίρας

http://ideoforein.blogspot.gr

Read More

Πίτερ Μπρουκ- Ενας σπουδαίος σκηνοθέτης

¨

"Η χειρότερη ύβρις είναι η τυφλότητα, που σημαίνει αδιαφορία"

Βρετανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου και κυρίως του θεάτρου, ένας από τους τολμηρότερους και δημιουργικότερους του μεταπολεμικού θεάτρου σε διεθνή κλίμακα. Γεννήθηκε το 1925 στο Λονδίνο. Σπούδασε στο Westminster και στο Magdalen College της Οξφόρδης.

Read More

Οι εξόριστοι-Οικονομόπουλος Παναγιώτης

Με αφορμή τις διώξεις της εποχής του Εμφύλιου Πολέμου 1947-51, ξετυλίγονται οι ιστορίες των ανθρώπων του βιβλίου. Περιδινήθηκαν στο στρόβιλο αυτής της σύρραξης, έζησαν καταδιωγμένοι και ξεριζωμένοι, πρώτα στο γενέθλιο τόπο τους, μετά εκτοπίστηκαν, για να οδηγηθούν τελικά στα ειδικά στρατόπεδα.

Στο πρώτο μισό του βιβλίου, οι εξόριστοι, στις συνθήκες απραξίας και απομόνωσης, ξετυλίγουν τη ζωή τους, ένα μακρύ κομποσκοίνι από αγωνίες, φόβους και στραπατσαρισμένες ελπίδες. Αυτοί οι άνθρωποι σηκώνουν ο καθένας το δικό του σταυρό, μικρό ή μεγάλο, και μοιράζονται μεταξύ τους το στεναγμό, όχι το βάρος του. Ζουν σε χώρους όπου, παράλληλα με την ατομική τους περιπέτεια, βιώνουν ταυτόχρονα την παρουσία ολοκληρωτικών μορφωμάτων που προσπαθούν να ομογενοποιήσουν τη συμπεριφορά τους και να ισοπεδώσουν κάθε ιδεολογική ανομοιομορφία.

Στο δεύτερο μισό, οι εξόριστοι μεταφέρονται στα Ειδικά Στρατόπεδα Αναμορφώσεως (Ε.Σ.Α.Ι.), κάτω από στρατιωτική διοίκηση. Ζουν στοιβαγμένοι σε σκηνές, σε συνθήκες απαράδεκτες και για στάβλισμα ζώων, ανυπεράσπιστοι, κάτω από ένα εξουσιαστικό μηχανισμό, που η ηθική ή και φυσική εξόντωση του αντίπαλου αποτελεί τη μόνη κατάφαση, δικαιώνει τη λειτουργία του, επιβεβαιώνει την αναγκαιότητά του. Η βία και τα βασανιστήρια των επιμορφωτών υποδύονται τη μεσσιανική ψύχωση σωτηρίας των παραπλανημένων. Ο σαδισμός μεταμφιέζεται σε εθνικιστική ιδεοληψία, σ ένα πνευματικό πλαίσιο συλλογικού κρετινισμού.

Λεπτομέρειες Είδους: Βιβλίο

Κωδικός προϊόντος: 157528
ISBN: 960-7575-20-2
Γλώσσα: Ελληνικά
Μήνας Έκδοσης: Απρίλιος
Έτος Έκδοσης: 2004
Τόπος Έκδοσης: Αθήνα
Αριθμός Σελίδων: 366
Είδος: Βιβλίο
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Τόμοι: 1

Read More

Η διαλεκτική του ιδεατού- Έβαλντ Ιλιένκοφ

Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΙΔΕΑΤΟΥ

Το "πρόβλημα του ιδεατού" είναι το πρόβλημα της θέσης που κατέχουν οι μη υλικές ιδιότητες και οντότητες στον υλικό κόσμο. Ο όρος ιδεατό χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία της φιλοσοφίας για την περιγραφή μη υλικών φαινομένων όπως οι νόμοι και τα έθιμα, οι ηθικές επιταγές, οι έννοιες, οι μαθηματικές αλήθειες κ.λπ. Η ενασχόληση με αυτό επομένως σχετίζεται με τη φύση τέτοιων φαινομένων, με την προέλευσή τους, την εμφάνισή τους, τη σχέση τους με τον υλικό κόσμο.

Read More