"Το αεράκι ζεσταινόταν σιγά σιγά
όσο ανέβαινε ο ήλιος, και η οροσειρά φανέρωνε τα χρώματα των πετρωμάτων της. Ο
Ρουμπέν μάζευε τα υπόλοιπα απ’ τα τρόφιμα που τα έτρωγαν τα μυρμήγκια όταν η
Ζανά είδε το φύλλο διπλωμένο στα δύο κάτω απ’ το σάκο της, που τον είχε για
μαξιλάρι: μια σελίδα σχισμένη από το μαθητικό τετράδιο, το οποίο είχε χαθεί
μέσα στις στάχτες. Η Ζανά την ξεδίπλωσε και ο λαιμός της άρχισε να σφίγγεται…