Ονειρεύομαι σε μια άλλη γλώσσα

Ο Martín (Fernando Álvarez Rebeil), είναι ένας νεαρός  γλωσσολόγος, που ταξιδεύει από το Μεξικό σε ένα μικρό χωριό στην καρδιά των ζούγκλας του Μεξικού για να ερευνήσει μια ιθαγενή γλώσσα που ονομάζεται Zikril, σε μια προσπάθεια του να διασώσει νεκρές γλώσσες στις παρυφές του πολιτισμού . Τα μόνα δύο άτομα που βρίσκονται εν ζωή και  μπορούν να μιλήσουν με την υπό εξαφάνιση γλώσσα είναι ο Isauro (José Manuel Poncelis) και ο Evaristo (Eligio Meléndez) και αυτός χρειάζεται μόνο μερικές συζητήσεις μεταξύ τους για να αποκρυπτογραφήσει τη γλώσσα.    Ωστόσο, ο Isauro ούτε ο Evaristo έχουν να συνομιλήσουν εδώ και 50 χρόνια εξαιτίας μιας διαμάχης για μια γυναίκα, την María (Nicolasa Ortíz Monasterio),  την οποία ερωτεύτηκαν και οι δύο. Ο Martín είναι αναγκασμένος να  φέρει κοντά αυτό το ζευγάρι των πρώην φίλων, όπου το ένα μέρος αισθάνεται έντονη δυσαρέσκεια και το άλλο απέραντη θλίψη.  Ωστόσο σε αυτή του την προσπάθεια ανακαλύπτει, ότι υπάρχουν περισσότερα για το παρελθόν τους από αυτά που  συναντά το μάτι. Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν μία μεγάλη φιλία στην απόλυτη αποξένωση;

Πολύ σημαντικά και συγκλονιστικά μυστικά της κουλτούρας που φεύγει με τους δύο τελευταίους ανθρώπους που μιλούν την γλώσσα τη και μαζί με αυτά και μια συνταρακτική ανθρώπινη ιστορία συνυφασμένη με αυτό το ψυχομαχητό.

Το χωριό της ταινίας, βγαλμένο από μια άλλη εποχή, με χρώματα και ήχους σχεδόν υπερβατικά,  γίνεται ο τόπος, το ανυπέρβλητο φόντο πάνω στο οποίο χορεύουν πιασμένα σε ένα τρομερό σφιχταγγάλιασμα με χαρακτήρα πεπρωμένου,  μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα: τι είναι μια γλώσσα και τι πραγματικά χάνει η ανθρωπότητα χάνοντας ένα πολιτισμό, τη γλώσσα του, τους ανθρώπους τους, τα πιστεύω τους, τις ζωές τους, τις χαρές και τις ελπίδες τους;

Τι μπορεί να σημαίνει φιλία αγάπη και έρωτας σε έναν κόσμο σε έναν κόσμο που βασιλεύει η ασημαντότητα και πόσο μακρυά μπορεί να φτάσει η προσπάθεια και ο αγώνας για να παραμείνουν ανέγγιχτα και θεμελιώδη;

Είναι ποτέ δυνατόν να αναμετρηθούν οι άνθρωποι με τη ζωή και τον θάνατο χωρίς τη λυτρωτική δύναμη του μύθου και μακρυά ό ένας από τον άλλο;  

Μια ταινία συναρπαστική, γεμάτη ποίηση με έναν ιδιαίτερο ρυθμό, ενδόμυχο, με ζώνες στα βαθιά και ανεβάσματα στην επιφάνεια για κάποιες ανάσες, με σύμβολα, με τόλμη, με φαντασία, με μία φύση πολλές μουσκεμένη, όμως απίστευτα ζωντανή, πλημμυρισμένη με ήχους μυριάδων πουλιών αγγελιοφόρων της «Μητέρας Πουλί».

Και στην κατακλείδα ένας συγκλονιστικός γρίφος και ένα μεγάλο μήνυμα.

Ο τίτλος «Ονειρεύομαι σε άλλη γλώσσα» αποκτά μια εντελώς νέα έννοια μετά από αυτή την ταινία. Μια μεγάλη ταινία για τη δυσαρέσκεια, την αγάπη και το πέρασμα του χρόνου, αλλά και με την ανοχή και την αποδοχή του εαυτού μας στις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους. Μια ταινία που αντικατοπτρίζει το πώς οι προκαταλήψεις καταστρέφουν τα πάντα: την αγάπη, τη φιλία και τον χρόνο.